Συνέντευξη του Γιάννη Μπαλάφα , μέλος τησ πολιτικής γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, στην Εποχή.
Την συνέντευξη πήρε ο Αδάμος Ζαχαριάδης
Θα ήθελα ένα σχόλιο για τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τη τρόικα και τη νέα αναδιάρθρωση των τραπεζών.
Η ουσία είναι ότι η κυβέρνηση δεν κάνει ουσιαστική διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Διαπραγματεύομαι σημαίνει ότι μπαίνω σε μια δυναμική διαδικασία, ελίσσομαι, βάζω κόκκινες γραμμές. Και να θέλει η κυβέρνηση να κάνει κάτι τέτοιο, δεν μπορεί εξ ορισμού. Έχουν αλυσοδεθεί με αυτές τις πολιτικές και μάλιστα οικεία βουλήσει. Επομένως όλο αυτό είναι εν πολλοίς ένα επικοινωνιακό τέχνασμα. Σε όλα τα ζητήματα της διαπραγμάτευσης υπάρχει η λογική του «yes man». Δεν λέω ότι ορισμένα ζητήματα δεν προσπαθούν να τα αποφύγουν, λέω όμως ότι η συνολική λογική τους είναι μέσα στο μνημονιακό πλαίσιο.
Ο τραπεζικός τομέας ήταν από τις κύριες αιτίες της κρίσης και νοσεί παγκοσμίως. Αντί όμως να πούνε ότι κάποιες από αυτές τις τράπεζες είναι ιδιωτικές και θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν μόνες τους τις συνέπειες, έρχονται και τους δίνουν ξανά και ξανά λεφτά των φορολογουμένων, χωρίς μάλιστα να έχεις τη στοιχειώδη ευθύνη για την διοίκησή τους. Εμείς μιλάμε για την ανάγκη ενός κοινωνικού, δημόσιου ελέγχου των τραπεζών υπό μια κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας, διότι αν το δημόσιο με τα λεφτά των φορολογουμένων πληρώνει για να κρατήσει τις τράπεζες, θα πρέπει να έχει και λόγο για τη διαχείριση.
Αν ισχύει πάντως αυτό, θα πρέπει και να εξηγηθεί. Το λέω αυτό, γιατί όσο εφαρμόζεται η πολιτική λιτότητας, τόσο πλήττεται η προοπτική της παραμονής τους στην εξουσία. Με ποιον τρόπο ελπίζουν ότι μπορεί να ξανακερδίσουν τις εκλογές. Και αυτό δεν ενδιαφέρει τελικά την τρόικα;
Κατά τη γνώμη μου, η κυβέρνηση έχει μπει σε ένα δρόμο από τον οποίο δεν υπάρχει επιστροφή. Και αυτό ο κόσμος το έχει καταλάβει. Κάθε μέρα πάμε από το κακό στο χειρότερο και η κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει πλέον πίσω. Και να ήθελε, που δεν θέλει, δεν μπορεί. Επομένως, όλο και περισσότερο μπαίνει στην ημερήσια διάταξη η λύση που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που πρέπει εμείς να κάνουμε, είναι να εξηγήσουμε τι προτείνουμε εμείς για μια σειρά ζητήματα. Έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε ως προς την εξειδίκευση του προγράμματός μας, το οποίο πρέπει να είναι εύληπτο, άρτιο επιστημονικά και ταυτόχρονα λαϊκό.
Υπάρχουν το τελευταίο διάστημα διεργασίες, είτε αυτές αφορούν το πολιτικό σκηνικό είτε ακόμα και συνταγματικές αλλαγές. Πώς αυτές πιστεύετε ότι επηρεάζουν τον ΣΥΡΙΖΑ;
Είναι λογικό μια σειρά κέντρα που εντάσσονται στο μνημονιακό μπλοκ, βλέποντας ένα ρεύμα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, να προσπαθούν να ρίξουν τη μπάλα στην εξέδρα. Μια από αυτές τις προσπάθειες ήταν το αποτυχημένο τελικά ειδύλλιο του Βενιζέλου με τους «58» αλλά και η προσπάθεια του κ. Θεοδωράκη με το Ποτάμι η οποία δεν είναι τυχαίο ότι εκδηλώθηκε αμέσως μετά το ναυάγιο των «58». Από εκεί και πέρα, ο λαός θα μας κρίνει όλους. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται και οι συζητήσεις για συνταγματική αναθεώρηση. Την ώρα που η κοινωνία βάλλεται τόσο έντονα και βάναυσα, κανένας δεν ενδιαφέρεται για το πόσους βουλευτές θα έχει η μεθεπόμενη βουλή. Το κίνητρο της κυβέρνησης είναι το ροκάνισμα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όλα αυτά δείχνουν το τρομερό τους αδιέξοδο. Προσπαθούν ματαίως να καλύψουν ένα κενό που πιστεύουν ότι υπάρχει ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν έχουν καταλάβει ότι αυτό το κενό το έχει, σε πολύ μεγάλο βαθμό, ήδη καλύψει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το στοίχημα των εκλογών
Ο ΣΥΡΙΖΑ πάει στις επόμενες εκλογές με το σύνθημα «τρεις κάλπες, ένα μήνυμα». Ποιος είναι ο στόχος και πώς θεωρείτε ότι μπορούν να δρομολογηθούν εξελίξεις μετά τις εκλογές;
Είναι γεγονός ότι και οι τρεις κάλπες έχουν έντονη πολιτική διάσταση. Υπάρχουν οι αυτοδιοικητικές εκλογές, στις οποίες δίνουμε βάρος. Ειδικά στις περιπτώσεις της Αθήνας και της Αττικής αγωνιζόμαστε για να έχουμε δήμαρχο Σακελλαρίδη και περιφερειάρχη Δούρου. Δεν λέω βέβαια ότι οι άλλες δεν μας ενδιαφέρουν. Στον Πειραιά ο Δρίτσας μπορεί να κερδίσει, το ίδιο ισχύει και για τον Μηταφίδη στη Θεσσαλονίκη.
Στο επίπεδο των ευρωεκλογών ο στόχος είναι φυσικά η πρωτιά. Και εκεί θα μετρηθούμε. Πρέπει να δοθεί ένα ισχυρό μήνυμα. Με τα σημερινά δεδομένα η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ είναι απολύτως εφικτή και ρεαλιστική προοπτική. Αυτό θα έχει τεράστια πολιτική αλλά και ψυχολογική σημασία, και θα είναι ικανό να δρομολογήσει εξελίξεις σε ό,τι αφορά την κυβέρνηση.
Καθαρή η στάση μας απέναντι στη Χρυσή Αυγή
Τις επόμενες μέρες θα τεθεί το ζήτημα της άρσης ασυλίας των βουλευτών της Χρυσής Αυγής. Ήδη η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ έχει αποφασίσει να εισηγηθεί στην κοινοβουλευτική ομάδα την υπερψήφιση της πρότασης. Θα ήθελα να εξηγήσετε την απόφαση, αλλά και το σκεπτικό της.
Είναι σύνθετο θέμα. Από τη μια μεριά έχεις να κάνεις με ένα κόμμα – εγκληματική οργάνωση, που βαρύνεται για πολλές βίαιες και έκνομες ενέργειες. Από την άλλη, έχουμε την κυβέρνηση που αντιμετωπίζει το θέμα από την σκοπιά του μικροκομματικού συμφέροντος και της μεθόδευσης. Θα θυμάστε ότι για πολύ καιρό αποκαλύπταμε τις δολοφονικές επιθέσεις της Χρυσής Αυγής, τις διασυνδέσεις της με την αστυνομία και η κυβέρνηση όχι μόνο κώφευε, αλλά είχε αναπτύξει και τη θεωρία των δύο άκρων. Χρειάστηκε να δολοφονηθεί ο Παύλος Φύσσας για να στείλει η κυβέρνηση τις δικογραφίες στη δικαιοσύνη. Δεν τους έχει πιάσει ο πόνος για τη Χρυσή Αυγή. Θεωρούν ότι με αυτόν τον τρόπο θα έχουν εκλογικό όφελος. Για εμάς όμως το βασικό είναι να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε με τον κόσμο, ακόμα και αυτόν που με μια λανθασμένη λογική σκέφτεται να ψηφίσει Χρυσή Αυγή, και να του εξηγήσουμε τη δολοφονική της δράση, το νεοναζιστικό της χαρακτήρα. Όμως για να μας ακούσει ο κόσμος, δεν μπορούμε να έχουμε μεσοβέζικη στάση. Γνωρίζουμε ότι το πόρισμα έχει πολλά κενά. Το μείζον όμως είναι ότι πρέπει να χτυπηθεί η εγκληματική αυτή οργάνωση. Συνεκτιμήσαμε πολύ σοβαρά απόψεις συντρόφων, που προέρχονται κυρίως από το νομικό κόσμο, οι οποίοι είχαν μια διαφοροποιημένη γνώμη, αλλά υπερίσχυσε το σκεπτικό που σας ανέλυσα.
Την επιδίωξη αυτή δεν θα την εξυπηρετούσατε καλύτερα αν ψηφίζατε υπέρ της άρσης ασυλίας για όσους βουλευτές της Χ.Α υπάρχουν κάποια στοιχεία και αρνητικά για όσους δεν υπάρχουν ενδείξεις;
Η συζήτηση θα πήγαινε εντελώς αλλού και δεν θα μπορούσε να δοθεί ξεκάθαρο μήνυμα.
Ούτε κολυμβήθρα του Σιλωάμ ούτε σύνδρομο του σκαντζόχοιρου
Σας ανησυχεί το γεγονός ότι η εκλογική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να αποτυπώνεται σε κοινωνικούς και επαγγελματικούς χώρους; Και πώς το εξηγείται;
Το φαινόμενο είναι όπως ακριβώς το αναλύσατε. Η ερμηνεία που δίνω είναι η εξής: Πρώτον, έχουμε πολύ μεγάλη αποχή σε αυτές τις εκλογές. Τα πιο χτυπημένα από την κρίση αλλά και τα νεανικά τμήματα, κακώς, απέχουν. Υπάρχει όμως και μια πλευρά που αφορά εμάς και θέλω να είμαι σαφής για αυτό. Η βίαια ωρίμανση που ζήτησε ο σύντροφος Δραγασάκης πριν από ένα χρόνο, δεν έχει προχωρήσει ικανοποιητικά. Όσο και αν μας στεναχωρεί, δεν μπορούμε να πούμε ότι το κόμμα μας έχει πλήρως ξεφύγει από τη νοοτροπία του 5% και έχει αποκτήσει τη νοοτροπία ενός μεγάλου κόμματος, στο οποίο ο λαός εναποθέτει τις ελπίδες του. Αυτό σημαίνει μεγαλύτερη ευρύτητα πνεύματος και πιο κοντά στην κοινωνία. Κάποιοι λένε: «Εντάξει, να ανοίξουμε, αλλά μην γίνουμε και κολυμβήθρα του Σιλωάμ». Από αυτό το σημείο όμως μέχρι το σύνδρομο του σκαντζόχοιρου υπάρχει μεγάλος αριθμός ανθρώπων, που πρέπει να προσεγγίσουμε, προκειμένου να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις της κοινωνίας.
